Nie pójdę na cmentarz. Nie będę przepychać się przez tłumy zdenerwowanych i wściekłych ludzi.
Nie będę przeciskać się przez kramy z mydłem i powidłem, pachnące smażoną kiełbasą i lejącym się piwem. Nie chcę trafiać na zdesperowane i zmęczone matki pchające wózki z płaczącymi dziećmi. Nie chcę przepraszać, gdy nadepnę na stopę, gdy ktoś przede mną postanowi nagle skręcić w cmentarną uliczkę lub dać dyla między groby...
Nie chcę słuchać kłótni, mamrotania "a ta to była jędza za życia" albo "ten to był dziad wredny". Albo zastanawiać się, czy znicze przetrwają do jutra.
Chcę pamiętać moich Bliskich i Dalekich, którzy odeszli.
I pójść na cmentarz, gdy będzie cicho.
I świat zamilknie na chwilę.
I słońce zaświeci.
Albo niebo zapłacze.
Wspomnienia są ważniejsze niż tradycja.
Pamiętam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz