Przyjacielu!

Hejka
Powiesz a ja odpowiem
Kilka słówek i literek
Błąd się wkradnie nieporadnie
Nic nie szkodzi

Powiem
Cześć jak minął dzień
Odpowiesz śmiechem
Dzień przepłynął gdzieś tak obok
Został w tle

Tydzień
Miesiąc rok dekada
Nic nie dzieje się znienacka
Czas coś stworzy a coś zburzy
Deszcz rozmyje kontur
Twojej twarzy

Nie wiem czy ty znasz mnie
Nie wiem kiedy się spotkamy
Ale błądzą nasze myśli
Wśród milionów bajtów
A marzenia płyną
W światłowodach

Zostań
Choćby na chwileczkę
Jako zdanie mi przesłane
Wyślę siebie na dobranoc
Na dzień dobry i na razie

Zostań Przyjacielu

Zatęsknisz...?

Obudziłeś mnie zimową porą
Ogrzałeś dłońmi leniwą krew
Otulałeś spojrzeniem zmarznięte serce
Wsparłeś nadzieją

A teraz odchodzisz
Spuszczając oczy i mówiąc szeptem
Że rozdzielił nas Los
Pokazując drugą stronę medalu
Gdzie zaśniedziałą miedź
Zeżarł strach

Zostawiłeś mnie zimową porą
I nie ma już twoich rąk
Zastygła krew i umarło serce
Nadzieja zamarzła
Na śmierć

Kiedyś odnajdziesz mnie
W innym spojrzeniu
W dotyku obcych rąk
Może zatęsknisz...

Kołysz mnie

Rozkołysz mnie
Na huśtawce
Niech uczucia zaleją mnie

Trzepotanie motyli
W żołądku
I suchość moich ust

Ciuciubabka
Mniej zabawna
niż dziecięcy krzyk
I utrata równowagi

Zawieszona w czasie
Szukam odpowiedzi
A słyszę ciszę
niczym zgrzyt po szkle

Zataczam dłońmi kręgi
Szukając choćby brzytwy
Tnąc oddechem bezmiar słów

Zapomnij o mnie tak
Jak ja będę pamiętać ciebie
W szaroburym tle codziennych spraw

Tylko niech życie tak nie boli
...

Marzec 2004

Przyjaźń

Nie wiem kim jesteś

Jakie wspomnienia we mnie
Stworzysz.

Nie pamiętam twojej twarzy 
Choć brzmi w uszach głos.


Nie liczę dni.
Znam ciebie w snach na jawie.
Przyniosłeś nadzieję na jutro 
I na wczoraj. 

Kolejna minuta
Wolno rodzi się
Pęka i znika 
jak bańka mydlana.
Kapie czas
 Przecieka przez sito 
słów.

Przemijanie otula
Jak ciepłe twe dłonie.
Trwam w wieczności
Tej chwili.

Odradzam się.

Przystań

Ścieżka ciasna wyboista

I jeszcze Ty!

Jak błysk słońca zza zasłony

Ciężkich chmur apatii.

Jak wiatr tańczący we włosach

Moich myśli...

Jak przypływy i odpływy

Marzeń dziecięcych lat.

Przecięte drogi

Nożycami  pewnej chwili

Nowy rozdział napisany

Rzeczywistość zaklęta w zdanie

Kilka słów.

Jesteś jak dłoń wyciągnięta do mnie

Jak podniesienie z kolan

I spojrzenie pełne troski

I jeden uśmiech pełen mocy

Zatrzymałeś mój czas.

Spokój

Zamknięte oczy

Rozpostarte ręce

Jesteś jak przystań.

 
** Luty 2004**

Wspomnienie

Sen utkałam z uśmiechu
co szeleści w krtani
gdy zamknę oczy

z głosu co smakiem
przypomina cappuccino
intensywne barwą słów
z bitą śmietaną humoru

osiadł na dnie filiżanki
syropem westchnień  
zamieszany łyżeczką
trzymaną palcami
niespokojnej nocy

ten zakręt
był ostatni

Orkiestra

Wirtuozie
stresu nie szczędź
graj na nerwach
niczym na puzonie
draniu jeden!

złości smyczkiem
po strunach gniewu
przejedź
jak po szkle

idź w diabły!
muzyku marny...
dyrygent
poszedł pić.